Czym jest dentofobia?
Dentofobia to lęk przed dentystą. Dzieci cierpiące na dentofobię reagują strachem na widoki, zapachy czy dźwięki pochodzące z gabinetu stomatologicznego, a rozmowy na temat konieczności jego odwiedzenia kończą się panicznym płaczem, krzykiem czy chęcią ucieczki malucha. Dziecko przeżywa ogromy stres, który może objawiać się też dolegliwościami fizycznymi jak ból brzucha, bezsenność, niestrawność. Strach związany z wizytami u dentysty najczęściej ma swoje podłoże w traumatycznych doświadczeniach zebranych podczas dotychczasowych wizyt. Nasze dzieci boją się spotkania ze stomatologiem w momencie, gdy kojarzy im się ono z bólem i cierpieniem. Niekiedy lęk ten potęgują rodzice, którzy stresują się możliwym złym stanem uzębienia ich pociech lub demonizują obraz lekarza, strasząc nim np. wtedy, gdy dziecko niechętnie dba o higienę jamy ustnej (mycie zębów). Duże znaczenie ma również postawa samego lekarza: sztywność, niedostępność, surowy ton i zniecierpliwienie potęgują negatywne odczucia małego pacjenta, dlatego warto budować przyjazną relację dziecka z dentystą, który stara się zainteresować, uspokaja i odpowiada na wątpliwości dziecka.
Jak radzić sobie z dentofobią u dziecka i jak jej zapobiegać?
Dentofobia u dzieci - co zrobić, aby dziecko nie bało się wizyty? Dowiedz się więcej. Ziombki Stomatologia Dziecięca w Poznaniu. Jeśli Twoje dziecko boi się dentysty możesz skorzystać z poniższych porad, aby mu pomóc:
- Dobrym pomysłem jest zaaranżowanie wizyty testowej (adaptacyjnej). Ta zdobywająca coraz większą popularność praktyka jest odpowiedzią na potrzebę oswojenia się dziecka z nowym zjawiskiem pobytu u stomatologa. Jest to rodzaj pierwszej lub jednej z pierwszych wizyt kontrolnych, podczas których dziecko ma czas i przestrzeń do obejrzenia miejsca i sprzętu, poznania dentysty i przeżycia wizyty w bezpiecznej atmosferze. Zadaniem dentysty jest oprowadzenie dziecka po zakamarkach gabinetu, włącznie z obsługiwanym w nim sprzętem. Robi to w zgodzie z dziecięcym pojmowaniem świata – np. przedstawia ssak jako słonia pobierającego trąbą wodę z buzi. Warto, by pomieszczenie było w pogodnych kolorach i zawierało w sobie bajkowe akcenty.
- Nic nie stoi na przeszkodzie, by nasza pociecha zabrała ze sobą na leczenie ulubioną zabawkę, przytulankę. Poczucie bezpieczeństwa zwiększy też niewątpliwie nasza obecność w pobliżu fotela, spokojne zachowanie i mowa zarówno rodziców jak i dentysty.
- Istotna jest rozmowa z dzieckiem i odpowiednio częste poruszanie tematu dbałości o zęby, również poprzez ich stomatologiczne leczenie. Uprzedzanie dziecka odpowiednio wcześniej, w jakim celu idzie do dentysty (nawet jeśli miałoby się to wiązać z informacją, że leczenie będzie bolało), paradoksalnie pozwoli oszczędzić dziecku strachu na kolejnych wizytach (dziecko oszukane raz będzie ciągle doszukiwało się zagrożenia). W długoterminowej perspektywie zbudujemy zaufanie dziecka i zredukujemy lęk przed wizytami kontrolnymi.
- W domu możemy dodatkowo zadbać o wytworzenie pozytywnych skojarzeń aranżując zabawy w dentystę, zaopatrując dziecko w zabawkowy sprzęt, którym dziecko będzie mogło się posługiwać samemu udając wykonywanie przeróżnych zabiegów, odgrywanie zarówno roli pacjenta jak i specjalisty. Dzięki temu dziecko może przyzwyczaić się do wyglądu narzędzi, powtarzać procedurę przebiegu wizyty i zapamiętywać ją, przez co staje się ona czymś zwyczajnym, rutynowym. W radosnej atmosferze dużo łatwiej mu będzie wytworzyć pozytywne skojarzenia.
- Po wizycie dobrze jest pochwalić malucha, podkreślać dumę z odwagi jaką pokazało siedząc grzecznie i nie płacząc u stomatologa. Dodatkową zewnętrzną motywacją do leczenia zębów będzie nagroda w postaci nowej zabawki, kolorowanki, czy czegoś słodkiego po skończonych zabiegach.
- Gdy lęk jest nieustający i bardzo silny, a interwencja specjalisty jest niezbędna warto rozważyć rozwiązania farmakologiczne. Premedykacja, czyli kuracja medyczna poprzedzająca trudne spotkanie to na przykład uspokajanie hydroksyzyną. Podaje się ją w 3 dawkach 3 razy dziennie. Innym używanym środkiem jest gaz rozweselający. Zabieg sedacji wziewnej przeprowadza się bezpośrednio przed interwencją stomatologiczną. Można również skorzystać z narkozy (znieczulenia ogólnego) w przypadku bardziej skomplikowanego leczenia.
- Kiedy domowe próby odczarowania przerażającego obrazu wizyt stomatologicznych nie zdają egzaminu, nie trzeba wahać się poprosić o pomoc psychoterapeuty.
